De cirkel is rond…..
Afgelopen week was een bijzondere week voor mij persoonlijk. Al een aantal jaar ben ik vrijwilliger bij het Oerol festival op Terschelling. Altijd gezellig met een hoop andere mensen. Met sommige mensen heb je gelijk een klik. Zo had ik dat ook met een oerol-vriendin. We zagen elkaar elk jaar weer op het eiland, praten dan even bij met een wijntje.
Zo ook in 2017. De laatste lunch in de vrijwilligerstent spraken we af dat we in 2018 verder zouden praten over een aantal dingen waar we geen tijd voor gehad hadden. Tot dat ik in augustus naar Opsporing verzocht keek en haar gezicht in beeld kwam. Ze was er niet meer, ze was vermoord…..
Vol ongeloof keek ik naar het item… Dit kon toch niet? Niet zij?! Op haar Facebookpagina las ik dat het echt waar was.
Drie dagen later ging mijn telefoon. Een onbekend 06-nummer. Het bleek de broer te zijn. Via Facebook hadden ze mij gevonden, of ik de dienst wilde begeleiden. Zonder een moment te twijfelen heb ik ja gezegd. En zo gebeurden het. In een afgeladen volle zaal namen we met een lach en een traan afscheid. Ik mocht jouw levensverhaal vertellen en dat voelde als een eer.
Ik mocht tot het allerlaatste moment met haar meelopen en haar begeleiden tot ik niet verder kon. En op dat allerlaatste moment bedacht ik onze afspraak; het wijntje op Oerol 2018. Ik heb je daar, met mijn hand op jouw kist beloofd dat ik dat wijntje zou gaan drinken.
Oerol 2018; op de Westerkeyn bestel ik dat wijntje. Het festival gaat om me heen, ik hoor het geroezemoes, de mensen en de muziek, maar het komt niet binnen. Ik proost op jou en maak mijn belofte waar. De cirkel is gebroken, geen festival meer samen, maar toch is hij ook rond. Proost! ?✨⭐